! segenggam tabah!

Bertali arus dugaan tiba
Menakung sebak airmata
Namun tak pernah pun setitis
Gugur berderai di pipi
Tidak ditempah hidup sengsara
Suratan nasib yang melanda
Menongkah badai bergelora
Diredah bersendirian
Bagaikan camar pulang senja
Patah sayapnya tetap terbang jua
Sekadar secicip rezeki
Buat yang sedang rindu menanti
Segenggam tabah dipertahankan
Buat bekalan di perjalanan
Kau bebat luka yang berdarah
Kau balut hati yang calar

Telah tertulis suratan nasibmu
Derita buatmu ada hikmahnya
Terlukis senyum di bibir lesu
Tak siapa tahu hatimu
Biarpun keruh air di hulu
Mungkinkah jernih di muara
Biarpun jenuh hidup dipalu
Pasti bertemu tenangnya

Sy akui,skrang sy betul2 d0wn..keliru n celaru...Anehnya,sy x lihatkan pada ssiapa hatta abg pijan kesedihan sy.Dia juga rase msih bnyk yg sy rahsiakn pd dia,seikhlasnya,mmg xde niat sy nk rahsia apa2 dri dia dan diary sy..aneh..memang aneh...Hingga sy pun x percayakan diary sendiri...kerana sy lebih percayakan Khaliq.Kdgkala,sy terfikir sndiri,knpa begitu ssh sy nak membuka ruang untuk org menyentuh hati dan mengambil berat keadaan sy?..Adakah salju itu kembali mendinginkan hati sy yg selalunya cair?...Bukan terlalu pendam atau dendam.cuma entahla..Kdgkala,penat pabila mengeluh pada angin..resah hati pabila terhambur sbelum tidur.Kebelakangn ini shja sy begini..sebelum ni sy sng berbicara pd adik ksygn sy dan abg pijan.Tapi sekarang entahla..sy seakn mengunci rapat mulut sy.Masih mampu bergelak ketawa dgn ank2 murid dn rakan..tapi kesedihan dan kecelaruan itu sy pendam sendiri. ahhh..! kacau!..apa yg sy mahu sbnarnya?...Ya! sy rasa,sdh tiba masanya sy perlukn ruang!..yup,i need space for myself.Tapi sy mahu kemana?cuti msh jauh kehadapan..dn k0mitmen menidakkan hal itu untuk direalisasi buat masa singkat ini..Sy x mahu terbawa2 hingga amanah yg sy pikul kini meny0al sy di'sana' kelak...Cuma sy tak mahu lagi air mata ini kembali mengalir..sy sudah penat!dan letih..sudah kering air mata yg perlu sy tngiskan.Sudah tiba msanya sy positif kehadapan dan melupakan sejarah semalam yg semakin mencengkam hati sy kebelakngn ini...Sy akui kata2 umi lewat bulan lepas.."bukan apa yg kita mahu sbnarnya yg kita dpt,tapi apa yg Allah takdirkan untuk kita yg akn kita perolehi,cuma bila apa yg kita mintak dan idam itu kita kecapi,itu adalah bersamaan dengn apa yg Allah hendak bagi pada kita",ya senang bahasanya bonus!Ya Allah berilah hamba sedikit ruang ketenangan...usirkan lah kesedihan ini buat seketika...sy sudah nekad dgn istikarah sy..dn itu pilihn sy...sm0ga Allah permudahkan segalanya...